Οικονομολόγοι, διεθνείς αναλυτές ακόμα και γραφεία στοιχημάτων έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά σχετικά με εκτίμηση των σεναρίων που αφορούν στην Κύπρο. Κανείς δεν τολμά να εκφράσει την άποψή του για την τελική έκβαση της υπόθεσης, γνωρίζοντας ότι πιθανότατα θα εκτεθεί αναλύοντας μια ιστορία γεμάτη ανακολουθίες, οξύμωρα και γεωπολιτική ίντριγκα.
Η Κύπρος βράζει. Η αντιπολίτευση ζητά δημοψηφίσματα και ο λαός εξεγείρεται έξω από το κοινοβούλιο. Λίγο ηπιότερες αλλά υπαρκτές είναι και οι αντιδράσεις διεθνώς. Ο Βλάντιμιρ Πούτιν χαρακτηρίζει τον φόρο «άδικο, αντιεπαγγελματικό και επικίνδυνο» και ο αγγλοσαξονικός τύπος περιγράφει την απόφαση περίπου σαν θεομηνία. Ακόμη και στη Γερμανία υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για τη συγκεκριμένη επιλογή.
Η λύση που προτάθηκε μοιάζει να μην αρέσει σε κανέναν. Στην πραγματικότητα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέλεξαν μια λύση που είχε κατοχυρώσει δημοσίως στο πολύ πρόσφατο παρελθόν ο Μ. Γλέζος αλλά και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε η «φορολόγηση του πλούτου» με μια αόριστη έννοια αποτελεί διαχρονικό σύνθημα της αριστεράς, διεθνώς.
Οι Γερμανοί που μοιάζουν να επέβαλλαν μια τέτοια απόφαση, θέλουν προφανώς να «τελειώσουν» τον τραπεζικό παράδεισο της Κύπρου αλλά επ’ ευκαιρία να παραδειγματίσουν τις υπόλοιπες χώρες για το χάος που μπορεί να προκληθεί όταν δεν ακολουθούνται οι κανόνες. Όσο η κατάσταση είναι ελεγχόμενη, πετυχαίνει το στόχο της. Πιθανότατα οι Γερμανοί πιστεύουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να την ελέγχουν. Δεν είναι βέβαιο όμως το τι θα συμβεί αν τελικά ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχό τους, έστω και για λίγο. Οι υπόλοιπες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, θα μετατραπούν σε μπαρουταποθήκες με τους πολίτες να έλκονται ολοένα και περισσότερο από πολιτικές λογικές εκβιασμού. Η Ευρωζώνη θα θυμίζει Ελ Πάσο. Με το ενδεχόμενο να μην περάσει η πρόταση από τη βουλή να παραμένει ανοιχτό, το «ατύχημα» μοιάζει πιθανότερο και οι Γερμανοί θα πιεστούν για τροποποιήσεις.
Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι οι Γερμανοί, μοιάζουν να παίζουν με το θεμέλιο λίθο του καπιταλισμού και αυτά τα παιχνίδια είναι σίγουρα επικίνδυνα. Ακόμη και να αλλάξουν τους όρους, έχουν ανοίξει τον σάκο με τις αμφιβολίες. Η τραπεζική πίστη σαν έννοια στην γηραιά ήπειρο και παγκοσμίως έχει πλέον αλλάξει χαρακτηριστικά. Το μέγεθος της αλλαγής απομένει να το δούμε στο μέλλον.
Οι Ρώσοι εμφανίζονται αγανακτισμένοι από μια τέτοια εξέλιξη. Προφανώς και είναι αφού αποτελούν βασικούς πελάτες των μικρών ιδρυμάτων της Μεγαλονήσσσου. Μάλλον όμως γνώριζαν τα οφέλη και τους κινδύνους των επιλογών τους, όπως και το ρίσκο που –άξιζε να πάρουν;– για να βάλουν τα λεφτά τους εντός των ορίων της Ε.Ε. Η στάση της Ρωσίας, θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Περισσότερο γεωπολιτικούς παρά οικονομικούς. Από τις φήμες που θέλουν τη «Ρωσική αρκούδα» να εμφανίζεται τελευταία στιγμή σαν λευκός ιππότης μπορεί αίφνης το τοπίο των συζητήσεων να μετατραπεί σε στέπα για λόγους που δεν είναι προφανείς και πιθανότατα θα αναλυθούν πολλά χρόνια αργότερα. Είναι σίγουρο πάντως ότι αν θέλουν να διατηρήσουν ένα ανοιχτό παραθυράκι για την προνομιακή σχέση τους με την Κύπρο, θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στα ρούβλια.
Οι αγορές αιφνιδιάστηκαν από την εξέλιξη και θέλουν να πιστεύουν ότι μετά τις γνωστές παλινωδίες της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, θα επιλεγεί μια σοφότερη λύση. Όσο όμως οι Κύπριοι αδυνατούν να βρουν λύση και οι Ευρώπη κινείται με ρυθμούς χελώνας, η ανησυχία θα εντείνεται και μοιραία κάποια στιγμή θα ξεσπάσει. Ο παράγοντας χρόνος αποτελεί κρίσιμο μέγεθος και οι εμπλεκόμενοι προφανώς και λειτουργούν υπό πίεση.
Στην Κύπρο από την άλλη μεριά η σημερινή αντιπολίτευση (το ΑΚΕΛ), κυβερνούσε τη χώρα μέχρι πριν δύο μήνες αλλά δεν παρουσίασε μέχρι τότε κάποιο καλύτερο σχέδιο. Στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει τη σημερινή κατάσταση παρά μόνο να κατηγορεί τις τράπεζες για τις πρακτικές τους που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, γεγονός που συνεπάγεται ότι γνώριζε καλά την κατάσταση που επικρατούσε. Δυστυχώς δεν μάθαμε ποτέ με ποια μέθοδο την αντιμετώπιζε. Τώρα ζητά δημοψήφισμα για έξοδο της χώρας από το ευρώ. Δεν είναι ξεκάθαρο αν η πρόταση αποτελεί μέσο πίεσης προς την κυβέρνηση, νέα επιλογή ή απλώς φαμφαρολογία που προκαλεί αποσταθεροποίηση;
Μετά το αρχικό σοκ, στην Κύπρο η συζήτηση στράφηκε εν μέρει και στην προστασία των μικροκαταθετών. Αν τελικά προκριθεί μια τέτοια λύση στο αδιέξοδο που οι ίδιοι δημιούργησαν, τότε θα δυσαρεστηθούν ακόμη περισσότεροι οι στυλοβάτες του τραπεζοκεντρικού οικονομικού μοντέλου της Κύπρου, αφού θα φορολογηθούν περισσότερο για να μαζευτεί το ποσό. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι οι καταθέτες θα φύγουν και οι Κύπριοι θα πρέπει επειγόντως να επιλέξουν και να εφαρμόσουν ένα νέο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο. Προφανώς αυτή η αναζήτηση θα πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως. Οι τράπεζες της Κύπρου δεν θα έχουν στο σύντομο μέλλον την καλή φήμη μεταξύ των πελατών τους. Η οικονομία θα πρέπει να τροφοδοτηθεί με νέες πηγές εισοδήματος. Όσο πιο βίαιη όμως είναι η φυγή των κεφαλαίων τόσο πιο επείγουσα θα γίνει η ανάγκη.
Πρόκειται για πραγματικό λαβύρινθο!
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου