«Σε νέα ευρωρωσική διένεξη έχει μετατραπεί η απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο» ισχυρίζεται σε άρθρο της η εφημερίδα «Καθημερινή» και εξηγεί ότι η Ευρώπη προσπαθεί να απαγκιστρώσει την Κύπρο από τη Ρωσία γιατί ο πόλεμος είναι ενεργειακός.
«Αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο από τα παραδοσιακά θέματα τριβής αλλά με το συσσωρευμένο στη Μεγαλόνησο ρωσικό πλούτο, στον οποίο πλέον επιβάλλεται φορολόγηση, έπειτα από προνομιακό καθεστώς δεκαετιών.
Τουλάχιστον για «φορολόγηση» μιλά το Βερολίνο και οι Ευρωπαίοι. Ο επικεφαλής του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ κάλεσε χτες την Κύπρο να προχωρήσει στο αυτονόητο «ευρωπαϊκό κεκτημένο». δηλαδή στη διασφάλιση των καταθέσεων έως του ποσού των 100.000 ευρώ. Ο δε υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σήμερα ήταν σαφής: αν δεν φορολογηθούν αυτοί που επενδύουν με προνομιακό καθεστώς, ουσιαστικά θα είναι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι που θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν ξένες επενδύσεις, κάτι που «θα ήταν ανεύθυνο».
Αλλά η Μόσχα το βλέπει αλλιώς. Σαν μία «αναγκαστική απαλλοτρίωση», όπως την χαρακτήρισε πριν λίγο ο απεσταλμένος της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Βλαντίμιρ Σιζιόφ, ο οποίος διέβλεψε και κίνδυνο συνολικής κατάρρευσης του κυπριακού τραπεζικού συστήματος.
Ή σαν μία κατάσχεση ξένων χρημάτων, όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος μάλιστα έδωσε και σαφές στίγμα για αναθεώρηση των σχέσεων της Μόσχας με τη Λευκωσία, αφού «τα χρήματά μας πρέπει να βρίσκονται κυρίως σε ρωσικές τράπεζες».
Εδώ ακριβώς φαίνεται ότι βρίσκεται και η ουσία της αντιπαράθεσης: η αύξηση - και, αντιστρόφως, η μείωση - της επιρροής των ισχυρών πάνω στην Κύπρο. Η μαρτυρική Μεγαλόνησος, λόγω της γεωγραφικής της θέσης στη «συνάντηση» τριών ηπείρων, ανέκαθεν βρισκόταν σε έναν τέτοιο άχαρο ρόλο που ιστορικά προφανώς της έχει στοιχίσει.
Τώρα, υπάρχει πλέον στον ορίζοντα κάτι ακόμη πιο συγκεκριμένο: η προοπτική να καταστεί η Κύπρος παραγωγός, εξαγωγέας, προμηθευτής φυσικού αερίου, με δεδομένα τα βεβαιωμένα κοιτάσματα που πρόκειται να αναπτυχθούν παράλληλα προς εκείνα του Ισραήλ.
Θα μπει, δηλαδή, η Κύπρος σε έναν βαθμό - ποιόν βαθμό θα το δείξει το μέλλον - στο πεδίο προνομιακής, έως τώρα, δράσης της Ρωσίας, η οποία αποτελεί τον βασικότερο προμηθευτή φυσικού αερίου στη Γηραιά Ήπειρο.
Μία Κύπρος «προσδεδεμένη» στο ρωσικό άρμα είναι σαφές ότι θα διευκόλυνε τη Μόσχα, αλλά θα έθετε σε κίνδυνο την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία.
Και δεν είναι τυχαία η σημερινή δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ: η Κύπρος πρέπει να διαπραγματευθεί μόνο με την Τρόικα, όταν στο προσκήνιο βρίσκεται, μεταξύ άλλων, η επαναδιαπραγμάτευση όρων του δανείου από τη Ρωσία.
Δεν είναι, εν τέλει, μόνο τα δεκάδες - για κάποιους - δισεκατομμύρια των ρωσικών καταθέσεων στην Κύπρο, τα οποία κουρεύθηκαν ήδη κατά 2,5 δισ., αν ευσταθούν οι υπολογισμοί του Forbes. Είναι ένα ευρύτερο γεωπολιτικό θέμα που ξεφεύγει προφανώς από τα δημοσιονομικά της Κύπρου - μεγέθους ασήμαντου, πραγματικά, για την Ευρωζώνη» καταλήγει το άρθρο.
«Αυτή τη φορά δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο από τα παραδοσιακά θέματα τριβής αλλά με το συσσωρευμένο στη Μεγαλόνησο ρωσικό πλούτο, στον οποίο πλέον επιβάλλεται φορολόγηση, έπειτα από προνομιακό καθεστώς δεκαετιών.
Τουλάχιστον για «φορολόγηση» μιλά το Βερολίνο και οι Ευρωπαίοι. Ο επικεφαλής του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ κάλεσε χτες την Κύπρο να προχωρήσει στο αυτονόητο «ευρωπαϊκό κεκτημένο». δηλαδή στη διασφάλιση των καταθέσεων έως του ποσού των 100.000 ευρώ. Ο δε υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σήμερα ήταν σαφής: αν δεν φορολογηθούν αυτοί που επενδύουν με προνομιακό καθεστώς, ουσιαστικά θα είναι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι που θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν ξένες επενδύσεις, κάτι που «θα ήταν ανεύθυνο».
Αλλά η Μόσχα το βλέπει αλλιώς. Σαν μία «αναγκαστική απαλλοτρίωση», όπως την χαρακτήρισε πριν λίγο ο απεσταλμένος της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Βλαντίμιρ Σιζιόφ, ο οποίος διέβλεψε και κίνδυνο συνολικής κατάρρευσης του κυπριακού τραπεζικού συστήματος.
Ή σαν μία κατάσχεση ξένων χρημάτων, όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος μάλιστα έδωσε και σαφές στίγμα για αναθεώρηση των σχέσεων της Μόσχας με τη Λευκωσία, αφού «τα χρήματά μας πρέπει να βρίσκονται κυρίως σε ρωσικές τράπεζες».
Εδώ ακριβώς φαίνεται ότι βρίσκεται και η ουσία της αντιπαράθεσης: η αύξηση - και, αντιστρόφως, η μείωση - της επιρροής των ισχυρών πάνω στην Κύπρο. Η μαρτυρική Μεγαλόνησος, λόγω της γεωγραφικής της θέσης στη «συνάντηση» τριών ηπείρων, ανέκαθεν βρισκόταν σε έναν τέτοιο άχαρο ρόλο που ιστορικά προφανώς της έχει στοιχίσει.
Τώρα, υπάρχει πλέον στον ορίζοντα κάτι ακόμη πιο συγκεκριμένο: η προοπτική να καταστεί η Κύπρος παραγωγός, εξαγωγέας, προμηθευτής φυσικού αερίου, με δεδομένα τα βεβαιωμένα κοιτάσματα που πρόκειται να αναπτυχθούν παράλληλα προς εκείνα του Ισραήλ.
Θα μπει, δηλαδή, η Κύπρος σε έναν βαθμό - ποιόν βαθμό θα το δείξει το μέλλον - στο πεδίο προνομιακής, έως τώρα, δράσης της Ρωσίας, η οποία αποτελεί τον βασικότερο προμηθευτή φυσικού αερίου στη Γηραιά Ήπειρο.
Μία Κύπρος «προσδεδεμένη» στο ρωσικό άρμα είναι σαφές ότι θα διευκόλυνε τη Μόσχα, αλλά θα έθετε σε κίνδυνο την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία.
Και δεν είναι τυχαία η σημερινή δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ: η Κύπρος πρέπει να διαπραγματευθεί μόνο με την Τρόικα, όταν στο προσκήνιο βρίσκεται, μεταξύ άλλων, η επαναδιαπραγμάτευση όρων του δανείου από τη Ρωσία.
Δεν είναι, εν τέλει, μόνο τα δεκάδες - για κάποιους - δισεκατομμύρια των ρωσικών καταθέσεων στην Κύπρο, τα οποία κουρεύθηκαν ήδη κατά 2,5 δισ., αν ευσταθούν οι υπολογισμοί του Forbes. Είναι ένα ευρύτερο γεωπολιτικό θέμα που ξεφεύγει προφανώς από τα δημοσιονομικά της Κύπρου - μεγέθους ασήμαντου, πραγματικά, για την Ευρωζώνη» καταλήγει το άρθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου