Στο άρθρο του περιοδικού σημειώνεται ότι το «κολυρεμα» 9,9% στις καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ ήταν μάλλον αναμενόμενο, καθώς το τελευταίο διάστημα γινόταν η σχετική συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ομως για τις περιπτώσεις των καταθετών που θα φορολογηθούν με 6,75% (καταθέσεις έως 100 χιλιάδες ευρώ) το πράγμα είναι διαφορετικό.
Ο Economist εκτιμά ότι η απόφαση είναι λανθασμένη για τρεις λόγους:
- Δημιουργεί πάλι ανασφάλεις και αβεβαιότητα, που θα προκαλέσουν "υποτροπή" της ευρωπαίκής κρίσης
- Καταστρατηγεί την αρχή της ισότητας χωρών-μελών και πολιτών της ΕΕ
- Ως στρατηγική κίνηση απομακρύνει την ΕΕ από θεσμικές αλλαγές που χρειάζεται και δεν εξυπηρετεί την προσπάθεια αποκατάστασης εμπιστοσύνης και εξόδου από την κρίση.
Οπως επισημαίνεται στο άρθρο του βρετανικού περιοδικού, που εκφράζει απόψεις του "συντηρητικού" οικονομικού κατεστημένου, δημιουργούνται και πάλι φόβοι ότι η κρίση χρέους θα πάρει νέες διαστάσεις. Για πρώτη φορά οι καταθέτες, οι οποίοι μέχρει σήμερα είχαν μείνει αλώβητοι από την κρίση χρέους, καλούνται αναγκαστικά να συμβάλουν.
«Στην Ευρωζώνη ασφαλώς οι ηγεσίες θα "πουλήσουν" τη συμφωνία μοναδική και εξαιρετική λύση, με το αιτιολογικό ότι η Κύπρος είναι μια μοναδική περίπτωση - όπως είπαν και για Ελλάδα πριν από ένα χρόνο. Αν όμως ήσουν αποταμιευτής σε χώρα της περιφέρειας και συνειδητοποιούσες ότι η χώρα σου χρειαζόταν περισσότερα κεφάλαια, ποια θα ήταν η πρώτη σου εκτίμηση; Θα εφησύχαζες, πιστευοντας ότι πδεν πρόκειται να συμβεί αυτό που έγινε στην Κύπρο; Ή θα φοβόσουν ότι έχει δημιουργηθεί προηγούμενο για την κάλυψη αναγκών των χωρών που χρειάζονται κεφάλαια;»
Ο Economist επισημαίνει επίσης ότι καθώς χιλιάδες ξένοι χάνουν χρήματα σε μια μικρή χώρα, δημιουργείται η αίσθηση ότι κάτι ανάλογο μπορεί να επιβληθεί και αλλού. Ήδη αρκετοί έχουν αρχίσει να σκέφτονται την περίπτωση της εξίσου μικρής Λετονίας, στην οποία επίσης βρίσκουν καταφύγιο ρωσικά κεφάλαια, εν όψει εισόδου στην Ευρωζήνη το 2014...
Η απόφαση για την Κύπρο, συνεχίζει το περιοδικό, δεν έχει συνοχή. Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη είχε ηρεμήσει για ένα διάστημα, κυρίως χάρη στην ετοιμότητα της ΕΚΤ να παρέμβει σε χώρες που έχουν ανάγκη. Το τίμημα για αυτό ήταν ασφαλώς τα προγράμματα λιτότητας. Όμως το τίμημα πλέον έγινε ακριβότερο και το δίχτυ ασφαλείας για την ΕΚΤ λεπτότερο.
Τέλος, ο Economist σημειώνει ότι αντί να χρησιμοποιηθεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ώστε να αποδυναμωθεί ο δεσμός μεταξύ κυβερνήσεων και τραπεζών, η Ευρωζώνη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ισότιμα το τραπεζικό χρέος με το εθνικό χρέος.
«Κατά τα άλλα», σχολιάζει σκωπτικά ο Economist, «είναι μια... καλή συμφωνία...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου