Ημερίδα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μακαρίου

«Όταν καλείται ο όποιος ομιλητής, είτε πολιτικός, είτε ιστορικός, είτε διπλωμάτης, ή ακαδημαϊκός, ή υποστηρικτής, ή και κριτής του Εθνάρχη Μακαρίου να κάνει αναφορά στην προσφορά και το έργο του, δεν μπορεί παρά να καταβάλλεται από δέος, αλλά και με βαθύτατο σεβασμό να καταγράφει την πολιτική και εθναρχική του πορεία» σημείωσε ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, σε χαιρετισμό του σε ημερίδα του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ', με θέμα: «Ο Εθνάρχης Μακάριος ως Πολιτικός Αρχηγός του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959».

Η ημερίδα πραγματοποιείται στο πλαίσιο σειράς εκδηλώσεων, που θα οργανωθούν φέτος, με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Μακαρίου.

«Ως πολιτικός αρχηγός του απελευθερωτικού μας αγώνα, ο εθνάρχης Μακάριος» πρόσθεσε ο κ. Αναστασιάδης «ανάλωσε δυνάμεις και αξιοποίησε δυνατότητες, για να δικαιωθούν οι θυσίες των ηρώων μας και τα όνειρα του επαναστατημένου λαού μας. Εάν το τέλος του υπέροχου εκείνου αγώνα συγκρούεται με τον διακηρυγμένο στόχο της αφετηρίας του, αυτό δεν μειώνει ούτε τη λαμπρότητα του ηρωικού μας έπους ούτε το μεγαλείο των γενναίων αγωνιστών μας ούτε, βεβαίως και ασφαλέστατα, την επιβλητική προσωπικότητα των ηγετών του αγώνα μας».

Πενηνταοκτώ χρόνια από την έναρξη εκείνης της εποποιϊας του ΄55-΄59, ο Μακάριος Γ΄, πολιτικός ηγέτης του αγώνα και πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, επανέρχεται σήμερα, όχι απλώς και μόνο ως θέμα μιας ημερίδας, «αλλά πρωτίστως ως σύμβολο αντίστασης και αγώνα για την εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Του Κυπριακού Ελληνισμού, που δοκιμάζεται τώρα η αντοχή του από την παρατεινόμενη αγωνία της τουρκικής κατοχής, αλλά και από την οδυνηρή πίεση της οικονομικής δυσχέρειας» υπογράμμισε ο κ. Αναστασιάδης.

Μετά την ομιλία του, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ερωτηθείς από ΑΠΕ-ΜΠΕ πώς σχολιάζει τις σχέσεις Μακαρίου - Γρίβα μετά τον αγώνα και κατά πόσον ο Μακάριος με τις ενέργειες του το 1955 και 1963-64 λάμβανε υπόψη τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, απάντησε: «Έχω την εντύπωση ότι είμαι ο πλέον αδαής για να γράψω ξανά την Ιστορία. Η Ιστορία γράφεται από τα έργα και τις ημέρες του καθενός».

Πρόσθεσε ότι «ο Μακάριος ήξερε να αγωνίζεται με πάθος, αλλά και με πραγματισμό να παίρνει αποφάσεις. Και αυτό ήταν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του γνώρισμα. Τα υπόλοιπα ανήκουν στους ιστορικούς».

Σε χαιρετισμό του στην ημερίδα ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β' ανέφερε ότι για τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο «οι μεγάλες έννοιες της ζωής του ήταν ο χριστιανισμός και η ελευθερία του ανθρώπου. Πνευματική αλλά και πολιτική».

Ως εκ τούτου, είπε, όταν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, είχε βαθύτατη τη συνείδηση ότι ήταν ταυτόχρονα και ο εθνάρχης αυτής.

Ο κ. Χρυσόστομος πρόσθεσε πως «η πνευματική και πολιτική του ακτινοβολία του Μακαρίου είναι τόσο μεγάλη και καθοριστική, ώστε όταν στις 5 Ιουνίου 1962 επισκέπτεται τις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Κέννεντυ γεμάτος θαυμασμό και σεβασμό για τον μεγάλο μας ηγέτη θρυμματίζει κάθε καθιερωμένο πρωτόκολλο και σπεύδει για να τον υποδεχθεί προσωπικά και με βαθειά εγκαρδιότητα, στη σκάλα τού αεροπλάνου. Στη, δε, προσφώνησή του λέει: "Σας αναγνωρίζουμε και σας θαυμάζομεν, Μακαριώτατε, ως θαρραλέον μαχητήν της ελευθερίας"».